Ocean Of Contemplation

Live from somewhere in the Atlantic Ocean, thanx to my bro! Na tien dagen op zee voel ik me fysiek en mentaal nog steeds normaal, al is het de vraag wat je onder normaal verstaat ;). Ik heb me snel aan het ritme kunnen aanpassen en ben (nog) niet zeeziek geweest. Van twaalf tot twee 's middags, acht tot elf 's avonds en vijf tot acht 's ochtends ben ik aangewezen voor de wacht. Als tijdverdrijf houd ik me voornamelijk bezig met slapen en staren. Staren naar de klotsende golven, de mooie zonsop- en ondergangen en de fonkelende sterrenhemel. Daarnaast boeken lezen, zonnen, workouts, chatten met mijn uncle en aunty, spelen met Sanne en Anouk en dat is zo'n beetje my life as a sailor. De oceaan kan enerzijds rustig en kalm zijn, anderzijds woest en onstuimig, zodat je soms in een halve spagaat staat om je goed vast te houden. Dus als je me straks terug ziet vol bont en blauwe plekken, bij deze.. het was geen meisje :p. Maar het is heel imponerend als je door de deiningen van de oceaan een gigantische muur van water op je af ziet komen. Om er dan vervolgens door omringd te zijn, zooo.. de adrealine knalt uit je oren. Ik ben trouwens gepromoveerd tot Atlantic Pirate, getuige een zeer modieus t-shirt haha. Het streven is natuurlijk om een Caribbean Pirate te worden aight!

Door de dagen heen heb ik al verschillende zeedieren gespot. Een grote zeeschildpad die ontspannen aan het wateroppervlak dobberde en talloze vliegende vissen. Dat zijn echt little bouncers in the hood. Die 'stuiteren en vliegen' zo eventjes vijftig meter door de lucht! Heel cool als ze over de boot heen springen of zelfs in de boot belanden. Nog mooier waren tot nu toe de dolfijnen. Hoe ze zich sierlijk door het water langs de boot en onder mijn voeten (ik was direct voor op de punt te vinden haha) bewogen, was heel bijzonder. Ze waren zo dichtbij, alsof je ze kon aanraken. Het hoogtepunt was echter toen ik er eentje 's nachts zag. Fluoriserend in het maanlicht zwom de dolfijn als lichtgroene gestalte door het donkerblauwe water. A priceless moment :D!

De oversteek verloopt vooralsnog spoedig. Nou ja.. tijdens een van mijn nachtwachten ging het stormen (windkracht 8!) wat natuurlijk gepaard gaat met jawel.. regen. Het is nou niet echt bepaald iets dat je zwevend in extase brengt. Binnen no time ben je zeiknat, waarmee je gemakkelijk een wetsuite contest wint en zie je door de totale duisternis geen hand voor ogen. En ik heb een houten kont, holy mamma.. dat wens je niemand toe. Maar we zijn al over de helft :D. Al veel vallende sterren gezien, wat dus maar één ding betekent. Ik heb straks mijn eigen exclusieve harem haha :p. Zodra ik aan wal ben, volgen de foto's en video's bij dit berichtje.

Om een idee te geven waar je tijdens de nachtelijke uurtjes zoal over na kunt denken, is hier een stukje uit mijn dagboek. In dit geval een filosofisch momentje ;).

'Tijdloos, zoals de golven zich voort bewegen, is mijn gevoel. Met mijn blik op oneindig tuur ik in de verte. Water, alleen maar water. Zo ver van de bewoonde wereld, helemaal niemand te bekennen. Langzaam voel ik me dieper in gedachten weg zinken.

...ik ben een dromer. Dromen doen we allemaal, ieder op zijn eigenzinnige manier. De gedachte alleen al prikkelt je zintuigen. Iedereen heeft iets waar hij of zij stilletjes naar verlangt. Het kan iets concreet zijn dan wel abstract. Het stelt je in staat een richting te volgen om dat ene te bereiken. Volgens mij is het doel van verlangens uiteindelijk geluk. Het doet er niet toe wat je gelooft, zolang je maar in iets gelooft, dan ben je al halverwege. Gelukkig zijn, is dat eigenlijk niet waar we allemaal naar op zoek zijn? Geloven in je dromen, ze achtervolgen en wie weet is geluk daar. Het is een staat van bewustzijn die voorkomt uit verwezenlijking van wat je waardevol acht. Hierin ligt de essentie van zelfbewustwording, oftewel het gevoel hebben dat je bestaat, dat je leeft. Genieten van het moment, carpe diem, that's my style! Het leven is een werkelijkheid die je dient te ervaren en kan worden ontdekt door te leven...

Reizen is mijn passie, besef ik maar weer eens (een o zo vervelende verslaving ;)), intussen zeilend de rode gloed aan de horizon tegemoet.'